W poście z 6 marca poruszyliśmy temat powszechnie panującego nieporozumienia określającego litery C, CD oraz D jako nazwy głównych podtypów Bianco Carrary. W rzeczywistości są to jedynie kody oznaczające kolor tła oraz ilość użylenia zgodnie z ogólną metodą klasyfikacji wyglądu bloków, slabów oraz płytek, która została opracowana w drugiej połowie XX wieku.

Zanim przejdziemy dalej, warto wyjaśnić, dlaczego tak często słyszy się o „Bianco Carrara C”, „Bianco Carrara CD” i „Bianco Carrara D”. Powodem jest fakt, iż w ostatnich dziesięcioleciach zdecydowana większość sprzedawców kamienia naturalnego na całym świecie przyjęła właśnie tę literową klasyfikację „C, CD, D”. Swoją popularność zawdzięcza ona prostocie – nawet osoby niebędące ekspertami z łatwością mogą ją przyswoić i zrozumieć. Jednakże, chociaż tak prosta w teorii, klasyfikacja „C, CD, D” jest często źle rozumiana oraz błędnie stosowana w praktyce. Świadomi zaistniałego zamieszania, czujemy się zobowiązani zapewnić wszystkim miłośnikom kamienia naturalnego szczegółowe wyjaśnienie powyższego tematu.

Przede wszystkim należy pamiętać, iż oznaczenia C, CD, D są „rodzajami jakości” lub „kategoriami” odnoszącymi się do koloru oraz formy użylenia marmuru, a więc stricte aspektów wizualnych, nie mają one nic wspólnego z właściwościami technicznymi jak wytrzymałość, odporność na działanie zróżnicowanych temperatur, odporność na ścieranie oraz poziom chłonności. Następnie warto zapoznać się ze znaczeniem trzech powyższych rodzajów jakości: 

- „C” oznacza perłowo-białe, jednolite tło, delikatne, równomierne użylenie.

- „CD” oznacza białawo-szarawe, jednolite tło w odcieniu zgaszonej bieli, równomierne użylenie.

- „D” oznacza jasnoszare/ciemnoszare, jednolite tło, równomierne użylenie.

W tym miejscu przypominamy dwie koncepcje z poprzedniego posta:

1) Bianco Carrara to jedna z wielu odmian marmurów wydobywanych w Alpach Apuańskich, charakteryzująca się następującymi cechami:

• ziarnem od drobnego po średnio grube,

• tłem w odcieniach perłowej szarości, jasnej szarości, szarości, zgaszonej bieli,

• ciemnoszarymi/jasnoszarymi żyłkami i plamkami, często rozmytymi, krótkimi oraz rozproszonymi i nieukładającymi się w jednym kierunku (niektóre podtypy posiadają również szaro-brązowo-pomarańczowe przerosty). 

2) Bianco Carrarę wydobywa się w wielu kamieniołomach, często oddalonych od siebie (obszar wydobywczy Carrara jest naprawdę ogromny). W konsekwencji wyróżniamy sporo podtypów Bianco Carrary, a każdy z nich charakteryzuje się innymi cechami estetycznymi oraz technicznymi.

Mając na uwadze powyższe informacje, podsumujmy wnioski, które szczegółowo opiszemy w nadchodzących tygodniach:

1. Chcąc stosować klasyfikację „C, CD, D” względem bloków, płyt i płytek Bianco Carrara, należy przyjąć za równie ważne następujące parametry: kolor tła, jednolitość tła, ilość użylenia oraz jego równomierne rozłożenie. Przykład: jedynie bloki, płyty, płytki o jednolitym, perłowo-białym tle oraz równomiernym, subtelnym użyleniu można sklasyfikować jako „Bianco Carrara C”.

2. Do wszystkich wydobywanych odmian (podtypów) Bianco Carrary można przydzielić wizualną klasyfikację jakościową „C, CD, D”, co oznacza, iż bloki pochodzące z tego samego kamieniołomu, niemal identyczne pod względem właściwości technicznych, mogą posiadać jakość C, CD oraz D. Niemniej jednak z niektórych kamieniołomów lub ich części wydobywa się w większości materiał o zbliżonej kolorystyce, oraz charakterystyce użylenia. Innymi słowy, część podtypów Bianco Carrary posiada zazwyczaj określony kolor tła i użylenie odpowiadające jednej lub dwóm kategoriom. 

3. Zastosowanie klasyfikacji literowej ma sens, o ile poszczególne jakości są poprawnie przypisane. Przykładowo, jeżeli płyta posiada szarawe, niejednolite tło oraz intensywne, nierówne przerosty, absurdem jest próba „dodania jej wartości” poprzez nazwanie takiego materiału Bianco Carrara C. W końcu sama nazwa nie zmieni wyglądu marmuru, a materiał mówi sam za siebie. 

4. Biorąc pod uwagę szeroką rozpiętość kolorystyczną oraz zróżnicowanie przerostów, spora część bloków Bianco Carrary nie odpowiada żadnej kategorii kolorystycznej z opisywanej klasyfikacji literowej. Z tego powodu, z biegiem czasu Karraryjczycy opracowali bardziej wszechstronne metody podziału swoich marmurów.

5. Nie należy mylić ogólnej jakości marmuru z jego wyglądem. Faktem jest, iż bloki Bianco Carrary posiadające jednolite, perłowe tło oraz znikome użylenie są najrzadziej spotykane, najbardziej poszukiwane a tym samym najdroższe. Jednakże poza walorami estetycznymi należy wziąć pod uwagę kilka innych czynników, chcąc ustalić, czy materiał nadaje się pod konkretną realizację (posadzki wewnętrzne, posadzki narażone na intensywny ruch pieszy, posadzki zewnętrzne, okładziny ścienne, fasady, blaty kuchenne, lady barowe, rzeźby oraz wiele innych).

Najbardziej zalecane impregnaty, które sprawdziły się przy najstarszym marmurze świata to impregnaty z efektem suchego kamienia chroniące kamień hydrofobowo przed wodą a także preparaty zabezpieczające marmur przed plamami z wina, soków czy kawy.

artykuł przygotowany przez firmę OMNISTONE 

Importera najlepszej jakości marmurów z Carrary.

Omnistone